Christian Skrzyposzek

W Polsce

1964 - 1969 publikacje krytyk literackich w czasopismach literackich „Kultura” i „Polityka”. W krótkim czasie Christian zdobył opinię niezależnego i bezkompromisowego krytyka literackiego, jak również autora interesujących nowel i opowiadań.

1968 – autobiograficzna powieść „Kabotyn”, publikowana we fragmentach w warszawskim piśmie literackim „Kultura”, miała zostać wydana w całości przez wydawnictwo „Czytelnik”. Wydanie zostało wstrzymane przez cenzurę, a manuskrypt powieści zaginął.

1969 – sztuka teatralna „Pat” została opublikowana w styczniu 1969 w piśmie literackim „Dialog”. Wystawienie sztuki zostało również zabronione przez cenzurę.

Najważniejsze dzieło to satyryczna książka wydana przez „Rotbuchverlag” w Berlinie w roku 1983.

„Wolna Trybuna”

Treść Polska w roku 1994. Rząd darowuje ludowi z okazji 50-lecia istnienia PRL dom „Wolna Trybuna”. Wszystkie pokoje są wyposażone w maszyny do pisania. Każdy obywatel ma prawo bez cenzury wypisać swoje zdanie na temat aktualnego życia w Polsce. W tym luźnym zbiorze pojedynczych wypowiedzi, jak w kalejdoskopie przeżyć dnia codziennego, powstają pamflety i zażalenia. Wpisują się robotnicy i intelektualiści, partyjni aparatczycy, nauczycielki i gospodynie domowe, sprzątaczka awansująca do fachowej siły odpowiedzialnej za porządek i higienę, rozmarzony intelektualista pracujący w konspiracji, a także na niego nasłany szpicel, homoseksualista, który się w nim rozkochuje. Z czasem wpisy stają się coraz odważniejsze. Ich treść pozwala wyciągnąć wniosek, że kryją się za nimi głębokie zmiany społeczne, które przepowiadają krwawy koniec tej konfrontacji. Niepowtarzalność tego satyrycznego dzieła, wypowiadana różnymi „językami” w imaginacji literackiej dopuszcza konkluzję istnienia czegoś, co można by nazwać „polską duszą”.